Kaffeesteuer in Duitsland

Koffiebelasting (Kaffeesteuer in het Duits) is een Duitse accijns die wordt geïnd door de douane. Het is verplicht om belasting te betalen op koffie voor heel Duitsland, behalve voor Büsingen en het eiland Helgoland. Koffieaccijns moet betaald worden voor elke soort koffie (het maakt niet uit of het koffiebonen, koffiepads, gemalen koffie enz. zijn) en voor producten die koffie bevatten zoals chocolade met koffie erin.

De koffiebelasting voor gebrande koffie bedraagt 2,19 € per kilogram excl. BTW (2,34 € incl. BTW) en voor oploskoffie 4,78 € excl. BTW per kilogram (5,11 € incl. BTW).

Bij verschillende gelegenheden zijn door leden van het Europees Parlement vragen gesteld omdat de koffiebelasting moeilijk te beheren is (borggelden, eindafrekening voor de klant enz.). De Europese Commissie heeft Duitsland opgeroepen de beperkingen op de invoer van koffie op te heffen, omdat dit in strijd is met het vrije verkeer van goederen binnen de Europese Unie. Duitsland verdient echter meer dan 1.000.000.000 € per jaar aan de koffiebelasting. Het is dus zeer waarschijnlijk dat ze het niet snel zullen opgeven.

Kaffeesteuer bij Café du Jour

Wij verkopen en verzenden koffie vanuit Nederland, het volgende is van toepassing als u bij Café du Jour bestelt en de bestelling bezorgd wilt hebben in Duitsland:

• Als u een particuliere klant bent, betalen wij de koffiebelasting voor u bij het Hauptzollamt Saarbrücken. In de checkout kunt u zien welk bedrag van uw bestelling als koffiebelasting wordt afgedragen. U hoeft zelf niets te doen. 
• Als u een zakelijke klant bent, geldt de verleggingsregel. Volgens § 17 Kaffeesteuergesetz bent u als zakelijke klant verantwoordelijk voor de betaling van de Kaffeesteuer wanneer u koffie uit een andere EU-lidstaat in Duitsland importeert. Wij berekenen geen BTW en Kaffeesteuer over uw bestelling, omdat het uw verantwoordelijkheid als bedrijf is om de belastingen zelf te betalen. Als u bij het afrekenen een geldig Duits BTW-nummer opgeeft, wordt de belasting automatisch van uw bestelling afgetrokken.
• Als u groene bonen (ongebrande koffie) koopt, is de koffiebelasting niet van toepassing.

Geschiedenis van de koffiebelasting in Duitsland

Al in de 19e eeuw was een heffing op koffie een belangrijke bron van inkomsten voor de Duitse staat. Toen Duitsland na de Tweede Wereldoorlog in puin lag, was de koffiebelasting een manier om de herstellende staat van extra inkomsten te voorzien. Toen de D-mark in 1948 werd ingevoerd, bedroeg de belasting voor een kilo gebrande koffie (Röstkaffee) 10 mark. Omdat de buurlanden van Duitsland geen vergelijkbare belasting op koffie kenden, ontstonden er grote prijsverschillen.

Voor de verarmde Duitse bevolking in de grensstreek werd koffie al snel een manier om wat extra geld te verdienen. Na de oorlog kon je in België een kilo koffie kopen voor 8 mark, die net over de grens in Duitsland voor het dubbele kon worden verkocht. Koffie werd een smokkelwaar. In het naoorlogse Duitsland was de handel in koffie lucratiever dan de handel in sigaretten. Smokkelaars verstopten de koffie in lijkwagens, in benzinetanks of in autobanden.

De smokkelbendes werden steeds gewelddadiger. Op een bepaald moment maakten de smokkelaars zelfs gebruik van tanks die gestolen waren van het Belgische leger. Tussen 1946 en 1952 werden 31 smokkelaars en twee douanebeambten doodgeschoten. De smokkelaars trokken vooral in de omgeving van Aken en de Eifel de grens over. Tussen 1946 en 1950 nam de douane alleen al in Aken 223.601 kg koffie in beslag. De Duitse media noemden het grensgebied het "Aachener Kaffeefront".

Het geweld van de smokkel dwong de jonge Bondsrepubliek uiteindelijk tot een belastingwijziging. In 1953 verlaagde Duitsland de koffiebelasting tot 4 mark per kilo. Koffiesmokkel was niet langer winstgevend. Maar daarmee was de bijzondere geschiedenis van de koffieaccijns in Duitsland nog niet ten einde.

Ook nu nog komen Duitsers naar Nederland om koffie in te slaan. Tankstations aan de Nederlands-Duitse grens staan vaak vol met koffie. Soms verdienen de eigenaren van benzinestations daar meer aan dan aan de verkoop van brandstof, want veel Nederlanders gaan daarvoor naar Duitsland. Grote voorraden koffie inslaan om aan de andere kant van de grens geld te verdienen is niet de bedoeling. Duitsers mogen maximaal tien kilo per persoon mee naar huis nemen als ze de koffie zelf vervoeren.